Prolog

Czuję się jakby odebrano mi wszystko, odebrano siłę i chęć do kontynuacji mojej drogi.
Drogi, która potocznie nazywana jest życiem.
Bo czym więcej jest nasz żywot na Ziemi? Jest to wyłącznie droga, która kiedyś dobiegnie końca.
Wędrówka poprzez przeszkody tylko po to, aby napotkać śmierć.

Ludziom zależy by posiadać szczęście, ale gdyby postawili się na moim miejscu zrozumieliby, że to nie ma sensu. Ja już zrozumiałam. Pomimo, że cały czas jest to moim pragnieniem. Zwyczajnie staram się je zignorować, aby potem nie cierpieć tak jak cierpię teraz.

Jeszcze wczoraj miałam szczęśliwy dom i wierzyłam w marzenia.
Teraz jestem na ulicy. Moja mama zmarła, a jej kochanek mnie wydziedziczył.
Skoro i tak kiedyś umrę to chcę umrzeć teraz. Nie widzę sensu by to dalej ciągnąć.
Czas płynie wolno, a rany z pozoru się zabliźniają. Rzym to miasto tętniące życiem, ale teraz zatrzymało swój bieg. Jakby dla mnie. Tylko po to, abym mogła żyć w żałobie, z milionami problemów, które spadły mi na głowę. Problemów, które wywołują tylko ból i cierpienie.

Dużo ludzi znajduje się w sytuacji takiej jak moja. Dopiero my rozumiemy czym jest życie. Jest tylko złudzeniem, które potocznie daje szczęście. Nie ma czegoś takiego jak wieczne szczęście, wieczna radość czy wieczny uśmiech. Zrozumiałam to razem z akceptacją odejścia mojej mamy, która już kiedyś pomogła mi przywrócić wiarę w marzenia i szczęście. Było to tuż po stracie ojca. Teraz jednak nie mam nikogo kto mógłby odbudować moją wolę życia.

Pojedyncza łza spłynęła po moim policzku. Było to tak przyjemne, ale równie tak przelotne uczucie, że miałam wrażenie jakby to ta mała kropla chciała mi pomóc. Niestety, ale na marne. Płacz tutaj nie pomoże choć teraz najchętniej bym wybuchła najgłośniejszym szlochem. Tylko po co? Nikt nie musi wiedzieć, bo i tak niedługo umrę.

-------------------------------------------
No i doczekaliście się :)
Oto prolog nowego opowiadania. Co o nim sądzicie?
Swoją historię opowiada Lodovica. Tym razem będę pisała w pierwszej osobie.

Wyraźcie swoją opinię w komentarzach.